wartością bezwzględną
Encyklopedia PWN
macierz S, macierz rozpraszania,
macierz nieskończonego wymiaru, której elementy określają amplitudy prawdopodobieństwa przejścia ze stanu początkowego (opisującego stan układu w chwili −∞) do stanu końcowego (w chwili +∞);
moc jonowa, siła jonowa, I,
wielkość opisująca elektrostatyczne oddziaływania między jonami w roztworach mocnych elektrolitów;
nadnapięcie, nadpotencjał, η,
wartość różnicy potencjału elektrody (półogniwa) E, przez którą płynie określony prąd, i jej potencjału E0 w stanie równowagi (w warunkach bezprądowych): η = E – E0;
mat. nierówność orzekająca, iż w dowolnej przestrzeni wektorowej wartość bezwzględna iloczynu skalarnego 2 wektorów nie przekracza iloczynu norm tych wektorów.
norma
mat. uogólnienie pojęcia wartości bezwzględnej liczby rzeczywistej i długości wektora; n. w przestrzeni liniowej X nad ciałem liczb rzeczywistych (bądź zespolonych) nazywa się każdą funkcję ∥·∥ X → ℝ spełniającą następujące trzy warunki: (1) ∥ x∥ ≥ 0 dla każdego wektora x ∈ X, przy czym ∥ x∥ = 0 wtedy i tylko wtedy, gdy x = 0 (tzn. gdy x jest wektorem zerowym), (2) ∥ tx∥ = |t| · ∥ x∥ dla każdej liczby t i każdego wektora x ∈ X, (3) ∥ x + y∥ ≤ ∥ x∥ + ∥ y∥ dla wszystkich wektorów x, y ∈ X (nierówność trójkąta);
[łac.],
